(زادهٔ ۱۱ نوامبر ۱۹۲۸ - درگذشتهٔ ۱۵ مه ۲۰۱۲)

نویسنده و سیاست‌مدار مکزیکی.

فوئنتس در ۲۹ سالگی نخستین رمان خود با عنوان «جایی که هوا صاف است» را منتشر کرد. آخرین رمان او «ولاد» نام دارد که در زمان حیاتش به چاپ نرسید.

فوئنتس با توجه به شغل سیاسی اش رویدادهای تاریخ معاصر و جهان سیاست را دستمایه داستان‌های خود قرار می‌داد و با سبک نگارشی ای که ویژه خود او بود هم‌زمان با ظهور دیگر نویسندگان مطرح اسپانیایی زبان نظیر ماریونا آزوئلا، خوآن رولفو و لائورا اسکیبل به ادبیات معاصر مکزیک جانی تازه بخشید و نام خود را در کنار نویسندگان نامدار اسپانیایی زبان همچون گابریل گارسیا مارکز و ماریو بارگاس یوسا قرار داد. فوئنتس در لایه‌لایه آثار خود به بازگویی تاریخ مکزیک در آمیزش با تم‌های عشق، مرگ و خاطره پرداخته‌است. گفته می‌شود که وی مکزیک را در آثار خود خلق کرده‌است.

او معتقد بود آهنگ زندگی اکثر مکزیکی‌ها با مشکلات، خشونت و نارضایتی دائمی از وضعیت خود آمیخته‌است و او خواهان دمیدن قدرتی تازه در این آوای نحیف است. می‌گفت که آثارش همگی دربارهٔ ترس هستند. احساس جهانی ترس از اینکه چه کسی از در وارد می‌شود، چه کسی ما را دوست دارد، چه کسی را دوست داریم و چگونه به اشتیاق‌مان می‌رسیم.

سرانجام در روز سه‌شنبه، ۱۵ مهٔ ۲۰۱۲ در سن ۸۳ سالگی بر اثر عارضه قلبی درگذشت.

از وی کتاب‌های:

#آب_سوخته

#ولاد

#آئورا

#مرگ_آرتیمو_کروز

#آواز_خنیاگر_کور

#پوست_انداختن

#گرینگوی_پیر

#سر_هیدرا

#نبرد

#زندانی_لاس_لوماس

#کنستانسیا

در #کتابفروشی_آموت موجود است.