1389

مجموعه‌ي داستان «از خواب مي‌ترسيم» نوشته‌ي هادي خورشاهيان منتشر شد.
به گزارش بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين نويسنده درباره‌ي داستان‌هاي کتاب «از خواب مي‌ترسيم» مي‌گويد: «داستان‌هاي اين مجموعه سال 89 نوشته شده‌اند و محور اصلي اغلب آن‌ها دل‌مشغولي‌هاي دروني انسان‌ها در موقعيت‌هاي اجتماعي و خانوادگي است.»

مجموعه‌ي داستان «به چيزي دست نزن» نوشته‌ي ليلا عباسعليزاده منتشر شد.
به گزارش بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عباسعليزاده درباره‌ي نخستين مجموعه‌ي داستانش مي‌گويد: «اين کتاب مجموعه‌ي داستاني با 17 داستان کوتاه است که به دغدغه‌هاي روحي و رواني زنان و موضوعات متنوع ديگر از جمله جنگ، عاطفي و خانوادگي اختصاص دارد.»

گزارش خبری ایسنا ... اینجا و اینجا

گزارش خبری ایبنا ... اینجا و اینجا

گزارش خبری فارس ... اینجا و اینجا 

گزارش خبری مهر ... اینجا و اینجا 

مجموعه‌ي شعر «از شب دست کشيدم» سروده‌ي سارا افضلي منتشر شد.
به گزارش بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «از شب دست کشيدم» دربرگيرنده‌ي 44 قطعه شعر در قالب سپيد است و توصيف عناصر طبيعت در فضاي شهري از ويژگي‌هاي شعرهاي اين دفتر به حساب مي‌آيد.

* به نقل از هزار کتاب

«نظركرده» (آيين‌ها و باورهاي امامزاده‌هاي رودبارالموت غربي)، نام اثري پژوهشي از فرشته بهرامي درباره 19 امامزاده در «رودبارالموت» منتشر شد.

به گزارش بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در معرفي اين كتاب مي‌خوانيم: « سرزمين جادويي «الموت» نه تنها در طول تاريخ که امروزه نيز جولانگاه محققان و نويسندگان ايراني و خارجي بوده است. اغلب اين نويسندگان متأسفانه تنها به موضوع «حسن صباح» و فداييان اسماعيلي پرداخته و از زندگي و باورهاي مردم الموت غافل مانده‌اند.

عبدالعلی عظیمی معتقد است شعر گفتن هنر تجربه زندگی است. اگر تجربه زندگی و تجربه زبانی با هم تلفیق شوند اثر بسیار خوبی متولد خواهد شد.

به گزارش خبرنگار مهر، جلسه رونمایی مجموعه شعر "از شب دست کشیدم" سروده سارا افضلی عصر یکشنبه 17 بهمن با حضور عباس مخبر، عبدالعلی عظیمی، محمود معتقدی، محمد آزرم، عفت کیمیایی، ابوذر کریمی و جمعی دیگر از شاعران و منتقدان در محل نشر آموت برگزار شد.

حورا نژادصداقت: (تهران امروز) داستان از آرمانشهري آغاز مي‌شود که ابتدا ذهن با فارسي گويي‌اش کلنجار مي‌رود تا خود را از زبان کتاب‌هاي فرهيختگان و مردم عامه دور کند. تصويرهاي پياپي، ايراني بودن، به ياد آوردن بوي کهنگي قديمي‌ها و همه و همه زبان را هم با انديشه‌هاي پيشيني مان مانوس مي‌کند.