کتاب نوشت

آدم هر قدر هم که سرش شلوغ باشد، نیاز دارد هر چند وقت یک بار، زمانی را به استراحت اختصاص دهد.

نمی‌توانیم جای خالی‌ای را پر کنیم که کس دیگری به جا گذاشته. تنها کاری که از دستمان برمی‌آید این است که نگذاریم توی این جاهای خالی بیفتیم و دیگر هرگز از آن بیرون نیاییم.

هر بار فراموشت می‌کنم

چشمانت به قلبم نفوذ می‌کند و قلبم از حرکت می‌ایستد.

در هر سطری که خوانده‌ام تو بوده‌ای و در هر چشم‌اندازی که دیده‌ام تو را دیده‌ام: تو را در رودخانه، در بادبان کشتی‌ها، در باتلاق‌ها، در ابرها، در روشنائی، در تاریکی، در باد، در جنگل، در دریا و در خیابان‌ها دیده‌ام.

گاهی اوقات، اگه از فکر کردن در مورد مشکلی دست برداریم، جواب برامون روشن می‌شه.

در زندگی لحظه‌هایی است که سایه‌ی آن‌ها گاه تا پایان عمر با انسان همراه هستند.

خوشبختی در این دنیا چیزی نیست جز همان لذتی که از انجام کار مورد علاقه‌مان نصیب ما می‌شود.

بدترین حس در دنیا این است که دقیقاً همان یک نفری که نمی‌توانم فراموشش کنم هرگز مرا به یاد نیاورد.

من از درد نمی‌ترسم. ما با درد به دنیا می‌آییم. درد با ما رشد می‌کند، به آن عادت می‌کنیم، همانطور که به داشتن دست‌ و پاهایمان عادت کرده‌ایم.