نوشته: عبدالرحمان عمادی
460 صفحه
این کتاب، درباره شناسنامه تاریخی و فرهنگی خوزستان در پیوند با ایران زمین از راه نامواژه های این خاک است که به قول نویسنده، اگر نامواژه ها خوب شناخته شوند، گزارشگر سرگذشت خویش اند.
شناسنامه ایرانی خوزستان از زبان نامواژه های: «شوش»، «شوشتر»، «اهواز»، «خوز» و «هوز» در کتابِ حاضر بازخوانی شده است.
«خوزستان در نامواژههاي آن» درباره شناسنامه تاريخي و فرهنگي خوزستان در پيوند با ايرانزمين از راه نامواژههاي ايراني است.
عبدالرحمان عمادي - نويسنده و پژوهشگر پيشكسوت - در اين كتاب مقالهاي درباره ريشهشناسي برخي واژهها و معاني بنيادين برخي از نامهاي خوزستان در دورههاي مختلف نوشته است.
بخش اول كتاب «پيوند برخي از نامهاي جغرافيايي خوزستان با آب كه سرآغاز آفرينش بود» نام دارد. «آب و آفرينش نزد ايرانيان»، «آب در اوستا»، «برخي واژهها با آب پيوند دارند»، «گفتار برخي نويسندگان فارسي درباره آب» و «گفتههاي ديگران و شواهدي از لغات» مطالب اين فصل كتاباند.
«شوش» سرآغاز فصل بعدي كتاب «خوزستان و نامواژههاي آن» است كه «نشانههاي ستايش ناهيد در زمان اشكانيان»، «نامهاي گوناگون شوش»، «معناهاي گوناگون شوش و پيوند شوش با باز»، «باز گشادهبال شوش» و «پيوند شوش با سوسن، زنبق، سنبل، نيلوفر، نرگس و ريحان» از بخشهاي مختلف آن است.
«گل لوتوس» نيز نام فصل بعدي كتاب است و با مقالات «نيلوفر در اساطير و متون ادبي هند و ايراني»، «نقش گل زندگي در سفالينهها و نقوش باستاني»، «پيوند نام شوش با ناهيد و موسيقي»، «معناي بنيادين اهواز و خوزستان»، «اهواز و خوز، هر دو يك لغت ايراني است»، «اهواز در كتب قدما» «پيوند خوز و هوز با شكر و نيشكر» و... همراه است.
شعري از «ابونواس» و تفسيري بر آن و نيز شعري از عبدالرحمان عمادي با نام «بدو و جزاير سهگانه جنوب» نيز در دو بخش پاياني كتاب به چاپ رسيده است.
كتاب «خوزستان در نامواژههاي آن» 460 صفحه است و با قيمت 9000 تومان از سوي نشر آموت منتشر شده است.
عبدالرحمان عمادي - حقوقدان، شاعر و پژوهشگر - متولد بهمنماه سال 1304 خورشيدي در روستاي «ايني» اشكور در خانوادهاي از طايفهي سادات ديلماني، از نوادگان مشاهير ديلمي از جمله عمادالدين ابوكاليجار مناور بن فره كوه ديلمي، از استادان شيخ روزبهان بقلي شيرازي - مؤلف كتاب عبهرالعاشقين -، است.
عمادي پس از تحصيل در مكتبخانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. او در زمان حكومت مصدق (1331) موفق به دريافت ليسانس قضايي از دانشگاه تهران شد. همزمان با وكالت، به پژوهش در مباحث ايرانشناسي روي آورد كه بخشي از مقالاتش طي نيم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده است.
