هوشنگ ابتهاج: من دو، سه ساعت بیشتر نمی‌خوابم. صبح خیلی زود بیدار می‌شوم. خودم چای درست می کنم. صبحانه یک لیوان چای می‌خورم با کمی نان خشک تا ظهر. روزها می‌نشینم گاهی تلویزیون تماشا می‌کنم و می‌بینم که دنیا روز به روز دیوانه‌تر می‌شود. بعد ناهار می‌خورم و دوباره دیوانگی دنیا را تماشا می‌کنم. برایم جالب است که بدانم آخر این دیوانگی دنیا به کجا خواهد کشید. بعد شب هم می‌روم می‌خوابم. همین. هیچ کار مهمی نمی‌کنم.

در گفت‌وگو با هفته‌نامه صدا، شمارهٔ ۶۸۷

عکس: آرش عاشوری‌نیا