علی چنگیزی: «پریباد» نوشتۀ «محمدعلی علومی» فکر کنم بهترین کتاب علومی باشد (دست کم از بین کتاب‌هایی که از او خوانده‌ام)
در مجموع می‌توانم بگویم «پریباد» کتاب خوبی است. علومی در پریباد فضای جادویی و هراس‌آوری کارسازی کرده است با زبانی که به کلیت کار و روایت کمک کرده است.
هر چند کل کار بی‌ایراد نیست و به نظرم دو نقطه ضعف دارد اولی و مهم‌ترینش اطاله کلام است. کتاب پانصد ششصد صفحه است اما روایتی کند و آرام دارد و چندان ضرباهنگ تندی ندارد. به نظرم اگر نویسنده از خیر بعضی از قسمت‌های کتاب می‌گذشت کتاب هم بهتر دیده می‌شد و هم بهتر خوانده می‌شد. دومین ایرادش که کم و بیش به اولی هم مربوط می‌شود از هم گسیختگی بین فصول است نخی که فصل‌ها را به هم مربوط می‌کند کمی باریک است و نازک است.
به هر روی پریباد از کتاب‌هایی بود که دوست داشتم و دارم و ای کاش علومی از خیر بعضی از فصل‌هایش می‌گذشت. این قصه‌گویی محشر، این روایت غریب و فضاسازی محشر و زبان گیرا حیف است در میان صفحات کتاب و بعضا قصه‌ی تنک شده گم شود و دیده نشود.
علومی نویسنده‌ای است قابل احترام و دوستداشتنی و «پریباد» او یکی از کارهای خوب سال گذشته است که متاسفانه کمتر دیده شد।
* به نقل از وبلاگ «جامعه‌ی کهنه»
