عبدالرحمان عمادی شب چهارشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ در سن ۹۴ سالگی در شهر رودسر گيلان، دارفانی را وداع گفت.
استاد عمادی، متولد بهمنماه ۱۳۰۴ خورشیدی در روستای اینی از روستاهای اشكور گيلان ديده به جهان گشود و پس از تحصيل در مكتبخانه روستا، روانهی رودسر و رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. وی در زمان حكومت دكتر مصدق موفق به دريافت ليسانس قضایی از دانشگاه تهران شد.
استاد عمادی همزمان با وكالت، به پژوهش در مباحث ايرانشناسی روی آورد كه بخشی از مقالاتش طی نيم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شدهاند.
كتابهای «خوزستان در نامواژههاي آن»، «لامداد_چند جستار از ايران»، «آسمانكت_چند رسم مردمی»، «حمزه آذرک و هرونالرشيد در آيينه دو نامه»، «دوازده گل بهاری_نگاهي به ادبيات ديلمی و طبری»، «دماوند يا گباوند»، «چندصد نام درياي خزر»، «ديلمون پارسی يا ديلمون پالوی – دوبيتیهای دلدادگان روستایی»، «بیبيه» و «فرهگان»، ده عنوان از كتابهای منتشر شده عبدالرحمان عمادي پرمكوهی هستند كه طی يک دههی گذشته در نشر آموت و نشر گيلكان منتشر شده است.
