عبدالرحمن عمادي، شاعر، پژوهشگر و حقوقدان، متولد بهمن 1304 خورشيدي در روستالي «اي ني» اشكور در خانواده‌اي از طايفه سادات ديلماني، از نوادگان مشاهير ديلمي به دنيا آمد.
عمادي پس از تحصيل در مكتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. وي در زمان حكومت مصدق (1331) موفق به دريافت ليسانس قضايي از دانشگاه تهران شد.
«عبدالرحمان عمادي» همزمان با وكالت؛ به پژوهش در مباحث ايرانشناسي روي آورد كه بخشي از مقالاتش طي نيم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده اند.
آثار
دیلمون پارسی و دیلمون پالوی نشر آموت، چاپ اول: 1392
دماوند یا گب‌آوند نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۹۱
چندصد نام دریای خزر نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۹۰
فره گان (گزیده مقاله‌های پژوهشی)، نشر گیلکان، چاپ اول: ۱۳۸۹
بی، بیه (گزیده مقاله‌های پژوهشی)، نشر گیلکان، چاپ اول: ۱۳۸۹
آسمانکت (چند رسم مردمی) نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۸۸
لامداد (چند جّستار از ایران)، نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۸۸
دوازده گل بهاری (نگاهی به ادبیات دیلمی و طبری)، نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۸۸
حمزه آذرک و هرون الرشید (در آیینه دو نامه)، نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۸۸
خوزستان در نامواژه‌های آن، نشر آموت، چاپ اول: ۱۳۸۸
