کتاب نگاه

همگی ما تمام مدت نقاب به چهره زده‌ایم.

انگار جنگل که در دو طرف جاده قرار گرفته، کمین کرده و می‌خواهد یکجا ببلعدت؛ جنگلی که شبیه جنگل داستان‌های پریان است. اما دانه‌های برف که به‌آرامی از آسمان فرو می‌افتند، زیبایی مسحورکننده‌ای به طبیعت بخشیده‌اند.

داستان عاشقانه‌ی مادر و دختر همیشگی‌ست.

در تاریک‌ترین ساعات زندگی، امید مانند شمعی روشن راهمان را روشن می‌کند.

دختربچه‌ی وحشت‌زده‌ای در درونم بود که نمی‌توانست بپذیرد کسی آن‌قدر عاشقش است که یک کتاب نوشته تا فقط مرهم زخم‌های او شود.

آدم‌هایی که با کتاب‌سوزی شروع کنند در نهایت به آدم‌سوزی می‌رسند.

درونش ویرانه‌ای بود که نمی‌توانست به‌تنهایی با آن زندگی کند. مجبور بود ماسک‌های زیادی بزند. ماسک‌ها آنقدر راحت برداشته و گذاشته می‌شدند که گاهی فراموش می‌کرد در حقیقت کیست.

آن‌ها به درستکاری و فروتنی اعتقاد داشتند و ما به آن‌ها عمل می‌کردیم.

مرگ یک نابودگر واقعی‌ است ولی بلاتکلیفی و شک، مثل موریانه شما را از درون می‌خورد.