نوشته: عبدالرحمن عمادی
240 صفحه
لامداد يعني «خداداد» و «داده خداوند بخشنده و مهربان». اين كتاب دربرگيرنده 16 مقاله درباره آداب و رسوم و ويژگي‌هاي فرهنگي و ادبي مردم ايران است و نويسنده در اين كتاب بر آن است كه بن‌مايه‌هاي مبتني بر فرهنگ عامه را در فرهنگ رسمي ايراني بررسي كند.
مقالات اين كتاب بر پايه تحقيقاتي در فرهنگ و ادبيات كهن تا امروز ايراني است كه مسائلي مربوط به فرهنگ عامه را مورد دقت نظر و واكاوي قرار داده است.
«جلندي بل کرکرانک»، «تربيز؛ نام و لغت ايران و قديمي ديگري از تبريز »، «پيشينه نام جوبار و بارز در کرمان از زمان اردشير بابکان»، «پيشينه ديرپاي برنج»، «يك بيت شعر منسوب به فريدون و نکته‌هايي نويافته درباره منوچهر»، «قاعده بود و نبود حرف «ر» در ميانه گروهي از واژه‌هاي ايراني»، «نام‌هاي درياچه اروميه»، «مينونشان»، «گز»، «دو واژه‌نامه از گويش‌هاي ايراني: يزدي و همداني »، «پرندگان ايران»، «شناسايي پنج فهلوي کهن»، «يغما و عقايد قديم ايراني»، «مريم دسيه»، «لتير لغتي قديم و ناشناخته در قلمرو گيل و ديلم» و «ابوشکور بلخي و ناصرخسرو در چند شعر» از مقالات درج‌شده در اين كتاب است.
كتاب «لامداد» (چند جُستار از ايران) 240 صفحه است و با قيمت 5000 تومان منتشر شده است.
عبدالرحمان عمادي - حقوقدان، شاعر و پژوهشگر - متولد بهمن‌ماه سال 1304 خورشيدي در روستاي «اي‌ني» اشكور در خانواده‌اي از طايفه‌ي سادات ديلماني، از نوادگان مشاهير ديلمي از جمله عماد‌الدين ابوكاليجار مناور بن فره كوه ديلمي، از استادان شيخ روزبهان بقلي شيرازي - مؤلف كتاب عبهر‌العاشقين -، است.
عمادي پس از تحصيل در مكتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. او در زمان حكومت مصدق (1331) موفق به دريافت ليسانس قضايي از دانشگاه تهران شد. هم‌زمان با وكالت، به پژوهش در مباحث ايران‌شناسي روي آورد كه بخشي از مقالاتش طي نيم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده است.
