(زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز/درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس)

#داستان_نویس ، #نمایشنامه_نویس و #پزشک ایرانی بود.

ساعدی در کنار #بهرام_بیضایی و #اکبر_رادی از سرشناس‌ترین نمایشنامه‌نویسان ایران به شمار می‌رود.

هنگامی که در دبیرستان مشغول به تحصیل بود اولین داستان‌هایش در هفته‌نامهٔ دانش‌آموز چاپ شد. هم‌چنین داستان بلندی به نام از پانیفتاده‌ها نوشت که مجلهٔ کبوتر صلح آن را به چاپ رساند.

ساعدی در خردادماه ۱۳۳۳ توانست دیپلم طبیعی خود را بگیرد و یک سال بعد و در بیست‌سالگی در دانشگاه تبریز تحصیل پزشکی را آغاز کرد.

سلام دوستان خوب کتابخوان

چراغ‌های کتابفروشی آموت با دریافت کد سلامت 10212100 از سامانه‌ی اصناف و صنایع وزارت بهداشت از امروز به طور غیررسمی روشن خواهد بود.

فقط لطفا همکاری کنید و کتاب درخواستی خود را همان جلوی در از همکاران‌مان بخواهید.

ارسال پستی ما به سراسر کشور، از طریق واتساپ همچنان برقرار است و امیدواریم همگی تا آمدن رنگین‌کمان سلامتی، از مراجعه به مکان‌های عمومی خودداری کنیم.

ارادتمند

آقای کتابفروش

این بار از زبانِ آن پچت، رمان‌نویس امریکایی برنده جوایزی نظیر جایزه ادبیات داستانی زنان و فاکنر که فروشگاهی که در نشویل دارد؛ چطور در این دوران برای رساندن کتاب به خوانندگان که حالا بیش از هر زمانی به آنها نیاز دارند برنامه‌ریزی می‌کند؟!

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین - روزی که همه فروشگاه‌های اطرافمان بسته شدند، ما هم کتابفروشی پارناسس را تعطیل کردیم. نمی‌توانم بگویم کِی بود، چون دیگر رابطه‌ای با تقویم ندارم. تمام روزها رسما مثل یکدیگرند. من و کارن، شریک تجاری‌ام با کارکنان صحبت کردیم و به آنها گفتیم اگر احساس راحتی نمی‌کنند می‌توانند نیایند و ما تا جایی که بتوانیم به پرداخت حقوق‌شان ادامه می‌دهیم. اما اگر با کار کردن در یک کتابفروشی خالی مشکلی ندارند، ما قصد داریم فرستادن کتاب برای خوانندگان را ادامه دهیم.

این کتاب بیش از پنج ماه روی میزم در #کتابفروشی مانده بود که بخوانم‌اش.

از عنوانش خوش‌ام اومده بود. #بومی_سازی_رئالیسم_جادویی_در_ایران

خیلی از کتاب‌های انتشارات #علمی_و_فرهنگی خوش‌ام میاد. بعد هم در خبرها خواندم که این #کتاب پارسال برنده‌ی #جایزه_کتاب_سال شد

(زادهٔ ۲۸ بهمن ۱۲۸۱، تهران/درگذشته ۱۹ فروردین ۱۳۳۰، پاریس،فرانسه)

نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. هدایت را به همراه #محمدعلی_جمال_زاده ، #بزرگ_علوی و #صادق_چوبک از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.

هدایت دربارهٔ شرح حال خود می‌گوید:

کتاب‌های جدید آمده از پخش گسترش و پخش ققنوس. به گوشی کتابفروشی نگاه می‌کنم و بسته‌های نهایی را می‌بندم تا آرمیتا، کتاب‌ها را در سیستم ثبت کند. در این فاصله چهار پنج تا بسته می‌بندم و به یکی دو نفر مشاوره‌ی واتساپی می‌دهم و همچنین قیمت کتاب‌هایی که می‌خواهند. چند تایی هم که تصمیم گرفتند کدام کتاب را نهایتا می‌خواهند، بهشون شماره عابربانک کتابفروشی را می‌دهم که واریزشان را انجام بدهند و آدرس دقیق بنویسند. تاکید هم می‌کنم «نام و نام خانوادگی کامل و همچنین شماره موبایل. حتما هم سعی کنید کدپستی بنویسید!»

مهربان جان وقتی می‌گوید «بنویس!»

یعنی روز شده و باید نوشت.

تاکید هم کرده «این عکس‌های جابجایی بسته‌ها توی بارون حس خوبی دارند»

همان هفته‌ی اول اسفند که رفتیم قرنطینه، زنگ موبایلم را خاموش کردم. در خانه‌ی ما هر کسی برای خودش زندگی می‌کند و سعی می‌کنیم خیلی کاری به کار همدیگه نداشته باشیم. ساعت بیداری ایرنا و ساینا و من، شبیه هم نیست. ایرنا اوایل خیلی سعی کرد با هم بیدار شویم اما نشد. خودش مادرزادی سحرخیز است؛ البته که بیست و چند سال فکر کن ساعت ۶ صبح بیدار بشوی و بروی بیمارستان که قبل از ساعت ۷ کارت بزنی، آدم را سحرخیز بار می‌آورد. اما از شوخی گذشته، روزهای تعطیل قبل از بازنشستگی‌اش هم امان نداشتیم از دستش. بیدار می‌شد و شروع می‌کرد به جابجا کردن وسایل که بیدار بشویم، که من پناه می‌بردم به کتابخانه‌ام و الباقی خواب در میان کلمه‌ها میسر می‌شد!

این روزها کتابفروشی آموت، چراغ‌اش خاموش بود اما به لطف پیام‌های شما در واتساپ کتابفروشی، چراغ ارسال پستی‌مان روشن مانده بود. به غیر چند ماه اول افتتاح کتابفروشی، بقیه دوازده ماه گذشته، تنها ۲۰ درصد فروش کتابفروشی، از کتاب‌های نشر آموت بود و به گواه نظر کارشناسان حرفه‌ای این حوزه، کتابفروشی یک نشر اگر میزان فروش‌اش از تولیدات خودش بین ۱۵ تا ۲۵ درصد باشد، روال معقولی را پیش گرفته و آینده، منتظر او نشسته است اما

پریشب یکی از دوستان کتابفروشی پیام داده بود کتاب‌هایش را امضا کنم.

دیروز نتوانستم بروم کتابفروشی. رفتم دفتر نشر آموت. بعد هم دیروقت برگشتم که این روزها بسته‌های پستی باید قبل از ساعت ۲ بعدازظهر روانه شوند.

دوست کتابخوان‌مان پیام داده بود «لطفا بسته‌ی مرا پست نکنید، خودم می‌آیم جلوی در کتابفروشی و ازتون می‌گیرم.»

گفتم «چشم.»

ایرنا کتابخوان‌ترین آدمی‌ست که در عمرم دیده‌ام. چه وقتی کارمند بود و مجبور بود شرایط دشوار بیمارستان و آزمایشگاه را تحمل کند و وقتی برمی‌گشت خانه، تمام خواسته‌اش از زندگی، نشستن پشت میزش بود و خواندن کتاب‌هایی که منتظرش بودند، چه حالا.