نشست نقد و بررسی رمان «تقاص برادری» با حضور محمدرضا گودرزی مجری منتقد،دکتر دل آرا فریدیان منتقد، ناصر نخزری مقدم نویسنده و یوسف علیخانی ناشر کتاب در فرهنگسرای گلستان برگزار شد.
به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران؛ نخزری مفدم در ابتدای نشست بخش هایی از این رمان را برای حاضران قرائت و پس از آن دکتر فریدیان درباره تقاص برادری» تصریح کرد: این رمان اقلیمی با حال و هوای سیستان در 5 فصل نوشته شده است و بخش اول آن به نوعی نسبت به سایر فصل ها خوشخوان تر و در عین حال متفاوت از آن ها است. اما در فصل اول کتابی که با عنوان «تقاص برادری» نگاشته شده درگیری میان دو برادر به چشم نمی خورد و در طول کتاب نیز چندان برجسته نمی شود.
وی با اشاره به نثر روان و شیوای رمان بیان کرد: تغییر زمان افعال بدون عوض شدن خط روایت که مدام گذشته و حال می شود، انس خواننده با کتاب را عقب می اندازد. علاوه بر این عدم وجود فاعل در جملات و چرخش راوی بدون الزام متنی از مسائلی است که خواننده را سردرگم می کند.
فریدیان اضافه کرد: توهمات در میان شخصیت های داستان بسامد بالایی دارد به طوری که کتاب را به مکتب رئالیسم جادویی نزدیک می کند.
محمدرضا گودرزی در ادامه به 4 ویژگی کلی رمان نویسی اشاره و تاکید کرد: رمان خوب اثری است که نویسنده اش حرفی برای گفتن و موضوع و فضای متفاوتی داشته باشد. همچنین متن باید خاص بوده و و تقلیدی از رمان های خارجی نباشد. این ویژگی ها درمورد این اثر صدق می کند.
وی درباره ویژگی چهارم رمان گفت: شیوه روایت عامل مهمی در داستان نویسی است که در این زمینه داستان نویسان دیگر به ویژه در پایتخت، در آن قوت بیشتری دارند. کاش «تقاص برادری» را پیش از انتشار دیده بودم. این داستان باید مانند فصل اولش خوب و روان روایت می شد. دلیل ندارد که اثر مدام پیچیده شود. به قول بورخس نویسنده آرژانتینی، کتاب پیچیده نمی گذارد خواننده به اعماق فلسفی متن آن راه پیدا کند.
گودرزی با اشاره آشفته و سخت خوان بودن این اثر بیان کرد: زمان خطی و رئالیستی است و اگر قرار بود جریان سیال ذهن یا چیز دیگری باشد باید افشای شگرد می شد و نشانه های بیشتری در کار نمود می یافت.
وی در ادامه افزود: ارسطو در بوطیقا می گوید وقتی داستانی حرفی برای گفتن ندارد داستان را می پیچاند. من از نویسنده های جوان درخواست می کنم که به خاطر خدا داستان هایتان را نپیچانید!
نویسنده «نعش کش» با اشاره به ارزش مطالعات فرهنگی رمان اقلیمی «تقاص برادری» تصریح کرد: این اثر به راحتی می توانست در 300 صفحه منتشر شود. چرا که از نظر روابط، شخصیت ها و طرح باورهای خرافی عالی است و من تعجب می کنم کتابی که این همه حرف برای گفتن دارد چرا مانند برخی نویسنده های کم عمق پشت تکنیک قایم می شود.
یوسف علیخانی مدیر نشر آموت نیز درمقام دفاع از این اثر بیان کرد: در میان نویسندگان سیستانی و کرمانی محمد شریفی و منصور علی مرادی توجه به خواننده دارند و محمدعلی علومی و ناصر نخزری مقدم پیچیده تر می نویسند. «تقاص برادری» اگرچه اولین رمانی است که از سوی نخزری مقدم منتشر می شود اما در واقع دومین اثر او پس از «مرد آزما» محسوب می شود.
وی اضافه کرد: در مناطق محروم مجله ای به دست نویسندگان می رسد در آن مدام پست مدرن-پست مدرن می کنند. دو نفر در ایران نشانم بدهید «صد سال تنهایی» را فهمیده باشند. کسی هست که «پدرو پارامو» را فهمیده باشد. اگر هست به من نشانش بدهید.
در پایان جلسه نخزری مقدم تمام انتقادات را نسبت به کتابش وارد دانست و گفت: هرچه که من بگویم توجیه و دفاع از داستانم محسوب می شود.بنابراین سکوت می کنم.
«تقاص برادری» روایت دو برادر تنگدست است که یکی با حقه بازی وارد دانشگاه شده و آن دیگری گروهبان می شود.در پس زمینه داستان، بروز سل درمنطقه ،دعوا بر سر زمین کشاورزی و باورهای خرافی جنوب شرق کشور طرح می شود.
جلسه نقد و بررسی «تقاص برادری» روز گذشته 3 شهریورماه در فرهنگسرای گلستان با حضور علاقمندان ادبیات برگزار شد و این جلسه با پرسش و پاسخ شرکت کنندگان پایان یافت.
