لیدا مکتبی : در روزهای اخیر رمان «بازگشت» نوشته بلیک کراوچ با ترجمه سیدرضا حسینی توسط نشر آموت منتشر و راهی بازار نشر شد و مورد توجه علاقه‌مندان قرار گرفت. داستان از این قرار است که قربانیان یک بیماری مرموز و ناشناخته، خاطرات زندگی‌هایی را به‌خاطر می‌آورند که هرگز آنها را تجربه نکرده‌اند.
این‌میان یک‌کارآگاه پلیس نیویورک هم هست که سعی دارد پرده از راز بیماری مرموز بردارد و در مسیر حل معمای خاطره‌های کاذب، با یک زن دانشمند آشنا می‌شود. بلیک کراوچ، نویسنده آمریکایی این‌کتاب متولد سال ۱۹۷۸ و فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات انگلیسی است. با اقتباس از کتاب‌های این نویسنده، تا به حال چند سریال تلویزیونی ساخته شده است. کراوچ در گفت‌وگو با سایت اینترنتی paulsemel.com توضیح داده که چه عاملی الهام‌بخش وی در نوشتن این رمان بوده است. آنچه می‌خوانید بخشی از آن مصاحبه است.
در ابتدا مایلم بدانم بازگشت درباره چیست؟
درباره دانشمندی عصب‌شناس به نام هلناست که با اختراع یک تکنولوژی به انسان‌ها امکان می‌دهد به‌خاطرات ارزشمند گذشته‌شان برگردند. مادر هلنا به آلزایمر مبتلاست و هلنا تلاش می‌کند خاطره‌های اصلی او را حفظ کند. متاسفانه این تکنولوژی به تدریج به پدیده‌ای تبدیل می‌شود که قابلیت در هم شکستن ساختار واقعیت را دارد.
ایده رمان بازگشت را از کجا به دست آوردید و در حین نوشتن این رمان چگونه این ایده بسط و گسترش یافت؟
وقتی کار نوشتن رمان «ماده تاریک» را به پایان رساندم، می‌خواستم رمانی بنویسم که حتی از ماده تاریک بلندپروازانه‌تر باشد. بنابراین با خودم فکر کردم که بنیادی‌ترین عنصر وجودی ما انسان‌ها چیست و خیلی زود به این نتیجه رسیدم که این عنصر خاطره است. بعد در مجله اسمیت‌سونیان (Smithsonian) مقاله‌ای دیدم درباره دو دانشمند دانشگاه ام‌آی‌تی که خاطره‌های کاذب را در مغز موش‌ها کاشته بودند. بلافاصله متوجه شدم که دوست دارم این ایده را در سطح کلان زندگی انسان‌ها بیاورم و ببینم اگر ما خاطره‌هایمان را دستکاری کنیم، چه اتفاقی می‌افتد.
به‌نظر می‌رسد بازگشت یک تریلر پزشکی علمی- تخیلی است. شما چنین برداشتی از این رمان دارید؟
نه، اصلا. شروع «بازگشت» طوری است که باعث می‌شود خواننده فکر کند که با رمانی شبیه به «شیوع» رابین کوک مواجه است، اما خیلی زود مشخص می‌شود که موضوعِ اصلی «بازگشت» ماهیت هویت و واقعیت است.
درحال‌حاضر شوندا رایمز، تهیه‌کننده سریال «چطور باید از مجازات قتل شانه خالی کرد» و مت ریوز، کارگردان فیلم سینمایی سیاره میمون‌ها دارند از روی «بازگشت» یک فیلم سینمایی و چند برنامه تلویزیونی می‌سازند. آیا شما هم در روند ساخت این محصولات مشارکت دارید، همان‌طور که «رفتار خوب» را از روی رمان‌های کوتاهتان تهیه کردند؟
نه، من در اقتباس از رمان بازگشت مشارکت ندارم. احساس می‌کنم من بهترین داستانی را که در قالب یک کتاب می‌توانستم بنویسم، نوشته‌ام و می‌خواهم همه توجهم را صرف نوشتن رمان بعدی‌ام کنم.
همان‌طور که می‌دانید، نویسنده‌ها درباره اینکه کدام بازیگرها در فیلم‌ها و سریال‌هایی که از روی اثرشان ساخته می‌شود، چه نقشی را ایفا کنند، هیچ حرفی نمی‌زنند؛ اما اگر شما می‌توانستید نظر بدهید، دوست داشتید در فیلم سینمایی و سریال «بازگشت» کدام بازیگرها حضور داشته باشند؟
راستش را بخواهید، به این مساله فکر نکرده‌ام و من همیشه در پاسخ به سوال‌هایی از این دست سکوت می‌کنم؛ چون قطعا بازیگرهایی که من انتخاب کنم همان‌هایی نخواهند بود که در نهایت در فیلم و سریال ایفای نقش خواهند کرد و من اصلا دلم نمی‌خواهد هیچ‌یک از بازیگرها به جز احساس دریافت حمایت تمام و کمال از طرف من، هیچ احساس دیگری داشته باشند.
