نامواژههای موسیقی در زبان فارسی، بازتابی از تاریخ فرهنگی، تبادلات زبانی، و تحولات موسیقایی ایرانزمیناند. موسیقی ایرانی، که ریشه در سنتهای کهن دارد، همواره در تعامل با فرهنگهای همجوار بوده و این تأثیرپذیری در نامگذاری سازها، نغمهها و اصطلاحات موسیقایی آشکار است.
در این جُستار ریشههای کهن نامهای سازهای موسیقایی واکاویده شدهاند.
پروفسور «عبدالرحمان عمادی» شاعر، پژوهشگر و حقوقدان، بهمن ۱۳۰۴ خورشیدی در روستای «ای نی» اشکور در خانوادهای از طایفۀ سادات دیلمانی، از نوادگان مشاهیر دیلمی به دنیا آمد و شب چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در سن ۹۴ سالگی در شهر رودسر گیلان، دارفانی را وداع گفت.
عمادی پس از تحصیل در مکتبخانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوین شد و تحصیلات متوسطه را در این شهرها گذراند. وی در زمان حکومت مصدق (۱۳۳۱) موفق به دریافت لیسانس قضایی از دانشگاه تهران شد.
#عبدالرحمان_عمادی همزمان با وکالت؛ به پژوهش در مباحث ایرانشناسی روی آورد که بخشی از مقالاتش طی نیم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شدهاند.
کتابهای منتشر شده: #دیلمون_پارسی و دیلمون پالوی/ #دماوند یا گبآوند/ چندصد نام #دریای_خزر / فره گان و بی، بیه (گزیده مقالههای پژوهشی)/ آسمانکت (چند رسم مردمی)/ لامداد (چند جّستار از ایران)/ دوازده گل بهاری (نگاهی به ادبیات دیلمی و طبری)/ حمزه آذرک و هرون الرشید (در آیینه دو نامه)/#خوزستان در نامواژههای آن/ کتاب (از زبان واژهها و نامواژهها)/ مازاری یا واژگان حکیم دیلمی/ #هون_اوستا
(جستاری در نامواژههای موسیقی ایران)
https://t.me/aamout/16202