به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ کتاب «پلیس حافظه» رمانی نوشته «یوکو اوگاوا» است که اولینبار در سال 1994 به چاپ رسید. راوی بینام داستان، زنی رماننویس است که در جزیرهای بینام و نشان زندگی میکند؛ جزیرهای که در آن، اشیا یکی پس از دیگری در حال ناپدیدشدن هستند. این ناپدیدیها، هم برای خود اشیا اتفاق میافتد و هم برای خاطره آنها در ذهن ساکنین جزیره. افسران «پلیس حافظه» که مسئول به انجام رساندن ناپدیدیها هستند، خانهها را به صورت تصادفی میگردند و افرادی را دستگیر میکنند که توانایی به یادآوردن اشیای ناپدیدهشده را دارند. وقتی راوی درمییابد ویراستارش، «آر»، کسی است که این فراموشیهای اجباری بر او اثر ندارد، اتاقی پنهانی را در خانهاش به وجود میآورد تا «آر» را مخفی کند. با این حال، «پلیس حافظه» روزبهروز سختگیرتر و بیرحمتر میشود، در حالی که اشیا و مفاهیم با سرعتی فزاینده در حال ناپدیدشدن هستند.
این اثر که در فهرست داستانهای ژاپنی خیالپردازانه قرار میگیرد، با ترجمه کیهان بهمنی در 344 صفحه از سوی نشر آموت منتشر شده است. در این شماره از پرونده ادبیات آسیای شرقی با مترجم «پلیس حافظه» گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید: